Selecteer taal

Dutch

Down Icon

Selecteer land

France

Down Icon

Freyming-Merlebach. François Dosso: "Voor duizenden slachtoffers van werk is een achteruitgang van hun rechten te vrezen."

Freyming-Merlebach. François Dosso: "Voor duizenden slachtoffers van werk is een achteruitgang van hun rechten te vrezen."

François Dosso, 74 jaar, lid van de mijnwerkersvakbond CFDT in Freyming-Merlebach, voert campagne voor de erkenning van beroepsziekten. Hij is nu woordvoerder van een collectief van vakbondsfederaties van voormalige mijnwerkers en slachtofferverenigingen dat zich inzet voor bewustwording over een bedreiging van de rechten van werknemers in loondienst. Er zou een wetswijziging in de maak zijn, die duizenden slachtoffers van werkgerelateerde ziekten zou bestraffen.
François Dosso spreekt vandaag als woordvoerder van een collectief van federaties van voormalige mijnwerkers en slachtoffersverenigingen (CGT, CFDT, CFTC, FO-CGC, Andeva, Cavam, Fnath en Adevat-MP) die campagne voeren voor de erkenning van beroepsziekten. Foto: Gaëlle Krähenbühl
François Dosso spreekt vandaag als woordvoerder van een collectief van federaties van voormalige mijnwerkers en slachtoffersverenigingen (CGT, CFDT, CFTC, FO-CGC, Andeva, Cavam, Fnath en Adevat-MP) die campagne voeren voor de erkenning van beroepsziekten. Foto: Gaëlle Krähenbühl
In een persbericht van de voormalige mijnwerkersfederaties (CGT, CFDT, CFTC, FO-CGC) en de verenigingen Andeva, Cavam, Fnath en Adevat-MP legde u uit dat de rechten van slachtoffers van werkgerelateerde misdrijven in gevaar zijn. Kunt u uw zorgen toelichten?

François Dosso, woordvoerder van het collectief : "Volgens onze informatie streeft de Directie Sociale Zekerheid (DSS), in samenwerking met de Directie Beroepsrisico's (DRP) van het Nationaal Fonds voor Ziekteverzekering voor Werknemers (CNAMTS), naar een wijziging van artikel L 461-1 van de Sociale Zekerheidscode voor 2026. Dit artikel betreft de erkenning van beroepsziekten. De wijziging zou ertoe leiden dat bepaalde verzoeken niet langer worden doorverwezen naar de Regionale Comités voor de Erkenning van Beroepsziekten (CRRMP), maar dat de beslissing slechts aan twee medisch adviseurs wordt toevertrouwd. De huidige commissie bestaat uit een arbeidsgeneesheer, een specialist, een universitair docent of een ziekenhuisarts, en een medisch adviseur. Zij zijn degenen die beslissen of een pathologie al dan niet een beroepsgerelateerde oorzaak heeft. Hun rol is complex en cruciaal. Onder het voorwendsel dat de CRRMP's overbelast zijn, willen de DSS en de DRP de zaken vereenvoudigen door de taak toe te vertrouwen aan twee medisch adviseurs van de ziektekostenverzekering. Deze laatste zijn niet gespecialiseerd in werk. Dit zou een echte stap achteruit zijn voor de rechten van slachtoffers. »

Wat denkt u dat de concrete gevolgen voor de slachtoffers zullen zijn?

"De erkenning van het verband tussen werk en bepaalde vormen van kanker, zoals huid- of blaaskanker, leukemie, nierkanker of prostaatkanker, is bijvoorbeeld afhankelijk van het onderzoek van het dossier door specialisten in arbeidsomstandigheden. Het is altijd zeer ingewikkeld om vast te stellen of de beroepsmatige blootstelling van een werknemer de oorzaak is van de kanker waaraan hij of zij lijdt. En dit valt noch onder de bevoegdheid, noch onder de taak van medisch adviseurs. Specialisten en professoren hebben nu al moeite om beslissingen te nemen op basis van wetenschappelijke kennis. De beslissing uitsluitend aan medisch adviseurs toevertrouwen, zou ongetwijfeld leiden tot weigering van zorg voor een groot aantal slachtoffers. Dit is ronduit schandalig. Terwijl de huidige wet meer dan honderd erkenningen door de verschillende geraadpleegde commissies mogelijk heeft gemaakt."

Moeten er dan zoveel dossiers door de handen van deze beroemde commissies?

"Ja. De doorgang door de Het CRRMP omvat alle ziekten die in een socialezekerheidsregeling zijn opgenomen, maar waarvoor niet aan alle voorwaarden is voldaan, zoals de duur van de blootstelling of het tijdsbestek voor behandeling. Maar ook alle pathologieën die niet in de regeling zijn opgenomen. Hiervoor moet de commissie vaststellen dat er een direct en essentieel verband bestaat tussen de ziekte en het werk. Dit is het geval voor chronisch obstructieve longziekte (COPD), die tienduizenden mensen treft in de mijnbouw, industrie, bouw en textielindustrie. Hetzelfde geldt voor musculoskeletale aandoeningen, die jaarlijks bijna 70% van de beroepsziekten uitmaken. Vaak worden gevallen naar het CRRMP gestuurd op grond van paragraaf 6. Psychosociale risico's zijn echter niet in de regeling opgenomen en vertegenwoordigen 25% van de gevallen.

Wat is het collectief van plan te doen met deze verwachte maatregel?

Het verenigde collectief CGT-CFDT-CFTC-FO-CGC, samen met Andeva, Cavam, Fnath en Adevat-parlementslid, wijst duidelijk op de aanzienlijke tegenslagen die deze voorstellen zouden veroorzaken voor slachtoffers van werk. We roepen alle parlementariërs op om deze sociale tegenslag te blokkeren voor degenen die hun gezondheid hebben opgeofferd om in hun levensonderhoud te voorzien. We moeten waakzaam blijven. Werk verminkt en doodt nog steeds.

U heeft uw leven gewijd aan de strijd voor de erkenning van beroepsziekten, eerst voor mijnwerkers en daarna voor andere beroepen. Heeft u veranderingen gezien?

“De huidige maatschappelijke situatie is moeilijk. Het aantal gevallen van beroepsziekten neemt toe. Alleen al voor het kantoor in Merlebach hebben we sinds de eerste dag gemiddeld één melding per werkdag gehad. Januari. Van alle mensen in het mijnbouwregime werden er tussen 2017 en 2023 5401 parlementsleden erkend, ofwel drie per dag. Het werk is immens. Hier in Merlebach werken we fulltime. De tools hebben bijgedragen aan het verbeteren van de wetenschappelijke kennis. Maar elk geval kost tijd. Procedures duren vaak meerdere jaren, omdat het pad bezaaid is met valkuilen en diverse obstakels. Werkgevers houden er niet van als er een verband wordt gelegd tussen werk en de ziekte van een werknemer. De actie van vakbonden en verenigingen is essentieel. Onze strijd is gaande.

Silicose, de mijnwerkersziekte, eiste honderdduizenden slachtoffers tijdens de jaren van de kolenwinning in Lotharingen. Foto: Gaëlle Krähenbühl

Op 2 augustus 1945 werd officieel erkend dat silicose een beroepsziekte was.

Silicose, een longziekte veroorzaakt door het inademen van silicastof, werd in Frankrijk op 2 augustus 1945 erkend als beroepsziekte. De ziekte verscheen op vrijdag 3 augustus in het Staatsblad. "Het is het resultaat van een lange strijd van vakbondsleden en artsen", legt François Dosso uit ter gelegenheid van de 80e verjaardag van deze erkenning. Silicose alleen al veroorzaakte meer dan 150.000 doden in Franse mijnen, van de nationalisatie tot de bevrijding. Mijnwerkers ademden de hele dag door fijne deeltjes kristallijn silica in, zonder bescherming. De gevolgen voor de longen waren verwoestend en onomkeerbaar. Sinds de jaren dertig strijden artsen zoals Dr. Jean Magnien in Bessèges, in het hart van het mijnbouwbekken van de Cevennen, voor de erkenning van silicose bij mijnwerkers als beroepsziekte en daarmee voor zorg voor slachtoffers en betere preventie. Frankrijk zal naar verluidt een van de laatste grote landen zijn die deze erkenning formaliseert, samen met... Iran. Dit was al het geval in Zuid-Afrika en Zwitserland vóór 1914 en in Groot-Brittannië en Duitsland vóór de jaren dertig. Silicose, bekend als een mijnwerkersziekte, treft ook arbeiders in steengroeven, openbare werken en bepaalde fabrieken.

L'Est Républicain

L'Est Républicain

Vergelijkbaar nieuws

Alle nieuws
Animated ArrowAnimated ArrowAnimated Arrow